តើស្ករមានគ្រោះថ្នាក់ចំពោះសុខភាពមែនឬ?
ធាត់ជ្រុល ឡើងខ្លាញ់ ទឹកនោមផ្អែម ឡើងឈាម មានជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង … ស្ករនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ត្រូវជាប់ចោទជាដើមហេតុនៃបញ្ហាសុខភាពជាច្រើន។ តើស្ករពិតជាបង្កគ្រោះថា្នក់ដល់សុខភាពមែនឬ ? តើត្រូវបរិភោគក្នុងកំរិតណាទើបល្អគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការរបស់សរីរាង្គកាយយើង? តើស្ករសម្រកទំងន់ពិតជាមានទំនាក់ទំនងនឹងការបង្កជំងឺមហារីកមែនឬ ?
បើយោងទៅតាមព័ត៌មាន ភស្តុតាង និងការផ្សព្វផ្សាយនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ការទទួលទានស្ករច្រើនហួសហេតុពិតណាស់ថានឹងបង្កផលអាក្រក់ដល់សុខភាព។ គ្រោះថ្នាក់ចំពោះសុខភាពនេះ អាចមានទំហំប្រហាក់ប្រហែលនឹងការទទួលទានសុរាសម្រាប់រយៈពេលវែង តែតិចជាងគ្រោះថ្នាក់បង្កឡើងដោយបារី។ យើងមិនស្លាប់ភ្លាមដោយសារការបរិភោគស្ករច្រើនហួសហេតុទេ តែស្ករជាអាវុធធ្វើបាបមនុស្សយ៉ាងសម្ងាត់ដោយបង្កជាជំងឺរ៉ាំរ៉ៃយ៉ាងច្រើននៅពេលអនាគត។
តើស្ករជាគ្រឿងញៀនឬ ?
ស្ករជាអាហារដែលមានលក្ខណៈញៀន។ លក្ខណៈនេះត្រូវបានរកឃើញ និងបកស្រាយបញ្ជាក់ដោយការពិសោធន៍ផ្លូវអារម្មណ៍។ ការពិសោធន៍របស់បារាំងលើសត្វកណ្តុរបានបង្ហាញថា សត្វកណ្តុរនេះទាក់ទាញដោយស្ករខ្លាំងជាងដោយគ្រឿងញៀន កូកាអ៊ីន។ ទាំងមនុស្ស ទាំងសត្វ សុទ្ធទាក់ទាញដោយសារធាតុស្ករ សារធាតុផ្អែម សូម្បីតែខ្លាឃ្មុំក៏ត្រៀមប្រយុទ្ធដើម្បីបានស្ក របានសម្បុកឃ្មុំស៊ីដែរ។ សារធាតុស្ករផ្អែមនេះត្រូវកំណត់ថាមានលក្ខណៈបន្ថែមដោយហេតុថាបើបានញ៉ាំហើយ ចង់ញ៉ាំទៀត បើញ៉ាំកាន់តែច្រើន និងចង់បានបន្ថែមនៅពេលក្រោយ។
ស្ករមានពីរប្រភេទ ទី ១ គឺស្ករដែលធ្វើសកម្មភាពភ្លាមៗ និងទី ២ គឺស្ករដែលមានសកម្មភាពយឺត។ តើស្ករទាំងពីរប្រភេទនេះខុសគ្នាដូចម្តេច?
គេអាចបែងចែកស្ករជាពីរប្រភេទ គឺស្ករដែលមានសកម្មភាពយឺត និងស្ករមានសកម្មភាពលឿន។ ការបែងចែកប្រភេទស្ករនេះហាក់បុរាណបន្តិចហើយ ប៉ុន្តែវាអាចជួយក្នុងការកំណត់សម្គាល់ សន្ទស្សន៍ជាតិស្ករ។ ស្ករដែលមានសកម្មភាពលឿនសំដៅលើសារធាតុស្ករដែលងាយជ្រាបក្នុងឈាម ងាយធ្វើអោយជាតិស្ករក្នុងឈាមឡើងលឿន។ ស្ករប្រភេទនេះត្រូវបានគេរកឃើញជាទូទៅនៅក្នុងដុំស្ករសម្រាប់ដាក់ក្នុងកាហ្វេ ភេសជ្ជផ្អែម ស្ករគ្រាប់ ស្ករសូកូឡា ។ល។ ស្ករប្រភេទនេះ បើយើងទទួលទានភ្លាម វានឹងស្រូបចូលក្នុងឈាមយ៉ាងឆាប់រហ័ស។ ភាពលឿនរហ័សអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពព្រោះក្នុងពេលអាំងស៊ូលីនធ្វើការចាត់ចែងកំរិតអត្រាជាតិស្ករទៅតាមតម្រូវការរបស់មនុស្ស ជាតិស្ករនោះបានជ្រាបទៅដល់ឈាមទៅជាស្រេច និងមានឱកាសគ្រប់គ្រាន់ទៅបង្កឥទ្ធិពល ឬផលប៉ះពាល់មិនល្អលើសរីរាង្គកាយ។ កោសិកាមនុស្សយើងពុលខ្លាំងណាស់ជាមួយនឹងស្ករដែលមានជម្រាបលឿនបែបនេះណាស់។ ចំណែកស្ករយឺតជាស្ករដែលមានសកម្មភាពយឺតជាស្ករដែលមាននៅក្នុងអាមីដុង នៅក្នុងអង្ករ ម្សៅ ស្រូវសាលី ឬធញ្ញជាតិ ផ្លែឈើផ្សេងៗទៀត ត្រូវការបំប្លែងរំលាយខ្លួនសិន ឆ្លងកាត់ពោះវៀនក្រពះ មុននឹងត្រូវស្រូបបញ្ចេញជាតិស្ករតាមក្រោយទៅចិញ្ចឹមរាងកាយ ទៅផ្តល់ដល់ឈាម ដូច្នេះគ្មានផលប៉ះពាល់លើអត្រាជាតិស្ករក្នុងឈាម ផ្តល់គ្រោះថ្នាក់ទាន់ហន់ភ្លាមៗឡើយ។
បច្ចុប្បន្ននេះ តើយើងបរិភោគស្ករច្រើនជ្រុលឬ?
មែនហើយ ! ពីព្រោះឧស្សាហកម្មអាហារដាក់ស្ករក្នុងចំណីអាហារគ្រប់មុខទាំងអស់។ ជាពិសេសក្នុងភេសជ្ជៈផ្អែម។ ភេសជ្ជៈផ្អែមដូចជា ទឹកក្រូចដប ភេសជ្ជៈប៉ូវកំលាំង ... ក្នុងមួយកំប៉ុងៗមានផ្ទុកជាតិស្ករ ដល់ទៅ ៧ឬ៨ ដុំស្ករ (ដុំស្ករសម្រាប់ដាក់ក្នុងកាហ្វេ) សួរថាក្នុងស្ថានភាពធម្មតា មាននរណាអាចទទួលស្ករក្នុងបរិមាណនេះបានទេ ? គ្មានទេ ប៉ុន្តែបើបរិភោគភេសជ្ជកំប៉ុង ទោះពីរ ឬបីកំប៉ុងក៏បានក្នុងពេលតែមួយ គឺច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ខ្លាំងណាស់ តែយើងមិនចាប់អារម្មណ៍នៅពេលទទួលទាន។
បរិមាណស្ករ និងសេចក្តីត្រូវការរបស់សារពាង្គកាយ
តើត្រូវបរិភោគស្ករប៉ុណ្ណាទើបសមរម្យ មិនខូចសុខភាព? នេះជាសំណួរដែលពិបាកឆ្លើយបំផុតពីព្រោះតម្រូវការជាតិស្ករខុសគ្នាពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ មិនអាចប្រៀបប្រដូចគ្នាបានឡើយ ការគិតគូរអំពីតម្រូវការជាតិស្ករនេះ ត្រូវគិតគូរតាំងពីជាតិសាសន៍ ភេទ ការងារ និងពិសេសសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតទូច ឃុន គ្រូពេទ្យឯកទេសជំងឺទឹកនោមផ្អែមនៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសមៈក្រុងភ្នំពេញបានណែនាំឱ្យលោកអ្នកនាងឱ្យធ្វើការគណនាជាបឋមនូវសេចក្តីត្រូវការផ្នែកថាមពលកាឡូរីសិនទើបអាចស្វែងរកបរិមាណបរិភោគជាតិស្ករ ក្លុយស៊ីតប្រចាំថ្ងៃបាន។ នេះជារូបមន្តដែលមានលក្ខណៈទូទៅបំផុតដោយយោងតាមក្បួនប្រទេសនិយាយភាសាអង់គ្លេស សម្រាប់គណនារកតម្រូវការផ្នែកកាឡូរីរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។
កាឡូរី = ទម្ងន់ X កំរិតសកម្មភាពការងារ (physical activity level) កំរិតសកម្មភាពការងារ (physical activity level) ៖
- នៅស្ងៀមគ្មានសកម្មភាពរស់ស្រណុកស្រួល X ២៥-៣០
- មានសកម្មភាពមធ្យម X ៣០-៣៥
- មានសកម្មភាពធ្វើការខ្លាំង X ៣៥-៤០
យោងតាមការសន្មតខាងលើ បើមនុស្សម្នាក់ មានទម្ងន់ ៦០គីឡូក្រាម បញ្ចេញសកម្មភាពការងារ ជាមធ្យម នោះនឹងត្រូវការកាឡូរី ប្រមាណពី ១៨០០ ទៅ២០០០ Kcal។ (ទម្ងន់ ៦០ គីឡូ X ៣០-៣៥ (សកម្មភាពមធ្យម) = ១៨០០-២០០០Kcal)។
នៅពេលដែលបានដឹងប្រហាក់ប្រហែលអំពីបរិមាណកាឡូរីប្រចាំថ្ងៃហើយ លោកអ្នកនាងអាចកំណត់បរិមាណចំណីអាហារទៅតាមសមមាត្រខាងក្រោយនេះ ។ ដើម្បីប្រមូលកាឡូរី មកទ្រទ្រង់រាងកាយ គេគិតសំដៅសារធាតុបី គឺក្លុយស៊ីត ៥៥% ប្រូតេអ៊ីន១៥% និងលីពីត៣០%។ ដូច្នេះសម្រាប់អ្នកមានតម្រូវការកាឡូរី ២០០០Kcal ត្រូវបរិភោគសារធាតុក្លុយស៊ីត ៥៥% ឬស្មើនឹង១១០០Kcal ឬ ប្រមាណជិត ៣០០ក្រាម (1ក្រាមក្លុយស៊ីត = ៤Kcal។
តម្រូវការប្រចាំថ្ងៃផ្នែកកាឡូរី ៖
- ក្លុយស៊ីត ៥៥%
- ១ក្រាមក្លុយស៊ីត = ៤Kcal- លីពីត ៣០%
- ១ក្រាមលីពីត = ៩Kcal- ប្រូតេអ៊ីន ១៥%
- ១ក្រាមប្រូតេអ៊ីន = ៤Kcal
នៅក្នុងឧស្សាហកម្មអាហារ ស្ករដែលគេយកមកប្រើប្រាស់ជាទូទៅមិនមែនជាស្ករធម្មជាតិផលិតចេញពីត្នោត អំពៅ ឬមើមឆៃថាវស្ករទេ គឺជាស្ករបែបគីមី។
- ស្ករដែលឧស្សាហកម្មចំណីអាហារយកមកប្រើប្រាស់នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ គឺស៊ីរ៉ូធ្វើពីពោត (corn syrup) ដែលបំប្លែងទៅជាFrutose។ ស្ករប្រភេទនេះត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងឧស្សាហកម្មតាំងពីជាងម្ភៃឆ្នាំមកហើយ។ ស្ករប្រភេទនេះអាចផ្តល់ផលអាក្រក់ខ្លាំងពីព្រោះFructose របស់វាមានសណ្ឋានខុសពីFructoseរបស់ផ្លែឈើ។ វាជ្រាបចូលក្នុងថ្លើមយ៉ាងលឿនបំផុត រួចបំលែងខ្លួនជាខ្លាញ់ហើយបង្កជាខ្លាញ់ថ្លើម។ ខ្លាញ់ថ្លើមបង្កទៅជា ជំងឺរលាកថ្លើម និងជំងឺមហារីកផ្សេងៗ។ ដូច្នេះស្ករប្រភេទនេះមិនសមស្របសោះសម្រាប់មនុស្ស។
តើស្ករសម្រកទំងន់អាចបង្កឱ្យមានជំងឺមហារីកឬ ?
អ្វីដែលច្បាស់គឺនៅក្នុងការសិក្សា សត្វដែលស៊ីស្ករសម្រកទំងន់ងាយកើតជំងឺមហារីក។ ការសិក្សាបីផ្តល់លទ្ធផលដូចគ្នាគឺមានគ្រោះមហារីក ប៉ុន្តែចំពោះមនុស្សគេគ្មានភស្តុតាងនៅឡើយទេ។ ការសិក្សាជាលក្ខណៈតូចតាចដែលមិនអាចយកមកធ្វើជាអំណះអំណាងវេជ្ជសាស្ត្របាន បានបង្ហាញថាអ្នកដែលបានទទួលទានស្ករសម្រកទំងន់ជាប់ជាប្រចាំរយៈពេលយូរមានគ្រោះកើតជំងឺមហារីកផ្លោកនោម ច្រើនជាងអ្នកមិនទទួលទានសោះ។
ប៉ុន្តែការសិក្សាមួយផ្សេងទៀតដែលសំខាន់ និងអាចទុកចិត្តបាន បានបង្ហាញថាការបរិភោគស្ករសម្រកទំងន់ច្រើនជាប្រចាំ គឺមិនដូចអ្វីដែលគ្រប់គ្នាមានជំនឿឡើយ ស្ករសម្រកទំងន់នេះមិនធ្វើឱ្យចុះគីឡូទេ ការសិក្សាបែរជាបង្ហាញអំពីចំណងទាក់ទងរវាងការបរិភោគស្ករសម្រកទំងន់ច្រើនជាប់ជាប្រចាំទៅនឹងការឡើងទម្ងន់ទៅវិញ។ ខួរក្បាលតែងបញ្ជាប្រាប់សរីរាង្គផ្សេងទៀត នៅពេលបានទទួលជាតិផ្អែមថាកំពុងទទួលកាឡូរី តែពេលនេះជាមួយនឹងការបរិភោគជាតិស្ករសម្រកទំងន់ ខួរក្បាលមិនដឹងជាតិជៅ មិនអាចបញ្ជាអ្វីបានមិនថាគ្រប់គ្រាន់ឬអត់ ឆ្អែតឬមិនឆ្អែត អ៊ីចឹងទៅយើងញ៉ាំលើសពីតម្រូវការ។
ទឹកឃ្មុំនិងស្ករ
ទឹកឃុំពិតជាល្អជាងស្ករ! ទឹកឃ្មុំជាស្ករ ផ្អែមដូចស្ករ តែខ្សោយជាងបន្តិចព្រោះមានទឹក និងមានសន្ទទស្សន៍ជាតិស្ករទាបមធ្យម មិនដូចស្ករទេ (សន្ទទស្សន៍ស្ករខ្ពស់)។ ទឹកឃ្មុំជារបស់ធម្មជាតិ មិនមែនជារបស់ឧស្សាហកម្ម ដូច្នេះមានផ្ទុកសារធាតុអនុគ្រោះច្រើន ដូចជា អង់ហ្ស៉ីម វីតាមីន ទីហ្វេណុល អង់ទីអ៊ុកស៊ីដង់ ដែលអាចបន្សាបឥទ្ធិពលរបស់ស្ករបានខ្លះ៕
ប្រភព៖ km.rfi.fr